Lucas kende een haat-liefdeverhouding met Kerst. Hij was al jaren geleden gestopt met het leuk te vinden, maar toch bemande hij ook dit jaar een kraam op de kerstbraderie in zijn woonplaats. Eigenlijk was de kraam te groot voor zijn activiteiten. Meer dan een schetsblok en een paar potloden had hij niet nodig om zijn kunsten te vertonen. Hij deed het niet voor het geld, al was de pot voor de vrijwillige bijdragen goed gevuld. Nee, voor hem ging het vooral om de afleiding, het wegvluchten in een wereld van lijnen en vormen en het creëren van een andere werkelijkheid. Lees verder
Berouwvolle kerst
Half verscholen achter een boom keek hij naar de woning aan de overkant van de straat. Aan de deur hing een dennenkrans met rode strikjes erin en achter het woonkamerraam brandden de lichtjes van de kerstboom. Hij zag niemand, maar wist dat ze thuis was. Misschien was dit het moment om in actie te komen. Hij wendde zijn blik af en keek naar de gele envelop in zijn hand. Een jaar geleden had hij hier ook gestaan, maar droop hij af omdat hij niet wist hoe hij het onder woorden moest brengen. Daarom had hij het dit keer opgeschreven. Het was makkelijker om de woorden door de brievenbus te gooien dan ze tegenover haar uit te spreken. Maar dit was zijn allerlaatste kans. Hij klemde zijn vingers nog steviger om de envelop, haalde diep adem en waagde het erop, terwijl hij in zijn hoofd de zorgvuldig gekozen woorden die op het papier stonden, herhaalde.
Lees verder
Het laatste kerstmaal
Zittend op een houten kist veegt hij de laag stof van de doos. Het duurde langer dan verwacht om hem te vinden tussen alle herinneringen waarvan binnenkort niemand meer weet zal hebben. Op dat soort momenten mist hij haar het meest. Als hij niet meer wist waar hij zijn sleutels had neergelegd, had Ellen ze binnen een paar minuten gevonden. En van elke doos op zolder had zij precies geweten wat erin zat. De beschrijving in haar sierlijke handschrift bovenop de doos is vooral voor hem bedoeld. Zo helpt ze hem zelfs nu nog om spullen terug te vinden. Lees verder
Een lach en een traan
Nog veertien nachtjes slapen en het is weer Kerst. Of het een witte kerst wordt weten we niet, maar bij het schrijven van dit bericht zag ik wel een paar strooiwagens bezig de straat (en de auto’s) met pekel te bestrooien. Kerst is sowieso een feest met vrede als hoofdthema. Bij de Kerst wordt er niet gesproken van de roe en de gard en worden termen als de hemel en de hel zoals in de Bijbel ook niet gebruikt. Kerst is een heidens feest, dat al decennia lang ook door Christenen werd gevierd.
Lees verder