Half verscholen achter een boom keek hij naar de woning aan de overkant van de straat. Aan de deur hing een dennenkrans met rode strikjes erin en achter het woonkamerraam brandden de lichtjes van de kerstboom. Hij zag niemand, maar wist dat ze thuis was. Misschien was dit het moment om in actie te komen. Hij wendde zijn blik af en keek naar de gele envelop in zijn hand. Een jaar geleden had hij hier ook gestaan, maar droop hij af omdat hij niet wist hoe hij het onder woorden moest brengen. Daarom had hij het dit keer opgeschreven. Het was makkelijker om de woorden door de brievenbus te gooien dan ze tegenover haar uit te spreken. Maar dit was zijn allerlaatste kans. Hij klemde zijn vingers nog steviger om de envelop, haalde diep adem en waagde het erop, terwijl hij in zijn hoofd de zorgvuldig gekozen woorden die op het papier stonden, herhaalde.
Lees verder
Categorie: Auteur: Van Dam, M.G.
Het laatste kerstmaal
Zittend op een houten kist veegt hij de laag stof van de doos. Het duurde langer dan verwacht om hem te vinden tussen alle herinneringen waarvan binnenkort niemand meer weet zal hebben. Op dat soort momenten mist hij haar het meest. Als hij niet meer wist waar hij zijn sleutels had neergelegd, had Ellen ze binnen een paar minuten gevonden. En van elke doos op zolder had zij precies geweten wat erin zat. De beschrijving in haar sierlijke handschrift bovenop de doos is vooral voor hem bedoeld. Zo helpt ze hem zelfs nu nog om spullen terug te vinden. Lees verder
De Kerstmantel
Terwijl Peter achter zijn oma aan de keldertrap afloopt, ziet hij voor het eerst sinds hij een kleine jongen was, de werkplaats van zijn opa in de kelder. Tegen de achtermuur staan dozen gestapeld.
“Volgens mij bewaarde je opa daar de kerstversieringen,” zegt zijn oma met een vleugje weemoed in haar stem, “Elk jaar controleerde hij alle lampjes. Als er eentje kapot was, verving hij hem. Ik heb zo vaak gezegd dat hij gewoon een nieuw snoer moest kopen, maar hij wilde het niet.” Met een zakdoek dept ze haar ooghoeken droog. “Ik vind het fijn dat je komt helpen.”
Peter legt een hand op zijn oma’s schouder. “Geen probleem, oma. Straks staat de kerstboom weer gewoon in de hoek naast de haard.”
Lees verder
Onder de volle kerstmaan
“Wil je een kopje warme chocolademelk?”
Daan knikt naar de oude dame die hem vriendelijk toelacht. Ze draagt een rode jurk met een wit schort. Op haar neus staat een klein rond brilletje en haar grijze haren zijn in een knot gebonden.
“Ik heb net kerstkransjes gemaakt, wil je er eentje proeven?”
Daan knikt weer. “Sorry,” fluistert hij, “ik wist niet…”
“Wil je niet zitten?”
Aarzelend neemt hij plaats op een van de houten stoelen aan de keukentafel. Verlegen staart hij naar de geborduurde witte kaarsjes op het rode tafelkleed.
“Alsjeblieft, Daan.” De vrouw zet een grote, roodwitte mok voor hem op tafel. De geur van verse chocolademelk dringt tot diep in zijn neus.
“Het is niet erg hoor.” De vrouw neemt tegenover hem plaats. “Ik vind het wel gezellig om weer eens bezoek te hebben hier. De laatste keer is alweer een tijdje geleden.” Lees verder